Djarra heeft Laura mee genomen

Vandaag een bosritje gedaan met een vriendin die al een paar maanden niet gereden had. Ze is op Djarra mee geweest het bos in. Ik had Joep mee, die vindt het bos nog best wel spannend.

In het begin zag het er naar uit dat Djarra niet happy was met Laura op zijn rug. Tot ik haar voorop liet rijden, meteen oortjes erop en lekker gaan lopen. Hij is zo gewend voorop te gaan dat hij letterlijk liep te balen dat hij achter moest lopen.
Djarra heeft Laura een veilig en fijn gevoel gegeven tijdens een heerlijke bos rit. Ondanks dat Joep best wel druk was en er weer veel mountainbikers om ons heen rond croste, hun track kruist het ruiter pad echt meer dan 10x !

Heerlijk weer, mooi bos en goed gezelschap, het was weer een mooi herfstdag.

Herfst hectiek

In de herfst komt alles in beweging en met de kou merk ik dit ook bij Djarra. Afgelopen weekend was hij bij een buitenritje best wel strak gespannen en van alles was echt dood eng. Strak lijf en schakelen tussen best wel hard willen en vol de handrem aantrekken, dus het was niet echt een lekker ontspannen ritje.

Vervolgens twee dagen met veel kou, wind en regen. Ook al heeft hij een goede deken en komt hij warm op stal toch heeft dit effect op zijn lijf. Maandag had ik nog tijd om hem even wat los beweging te geven, dinsdag niet.

Vandaag, woensdag, heb ik vrij. Nog veel belangrijker is dat het droog is, geen wind en een fractie hogere temperaturen. 's Morgens heb ik Djarra meegenomen naar het bos. Wat ik al verwacht had klopte, hij moest echt op gang komen. Het heeft een uur geduurd, waarin hij al wel heel fijn los en groot rond stapte, voor hij serieus wou draven. Aangezien ik hem goed ken heb ik hem de tijd gegeven. Verder had ik toch de hele dag voor mezelf en ook ik moest hoog nodig ontstressen dus dat gaat goed samen.

Hij had zo zijn bedenkingen toen ik niet het aller kleinste rondje pakte, maar meer als wat inhouden en echt heel duidelijk omkijken is dat niet. Het bos is echt prachtig dus het was genieten zo stappend door het bos. Achter het Baarnse bos bad zijn we dan toch gaan draven. Hier voelde ik de spanning die ik afgelopen weekend ook had gevoeld. Mijn missie was vandaag heel rustig rond draven en stappen. Toen de diesel eenmaal op gang gekomen was en we richting huis gingen, hebben we wel een discussie over het tempo gehad. Dat betekend 30 meter consequent tempo laag houden ongeacht wat hij daarvan vindt en dan is het goed. "Goed" betekend dat hij wel harder wil, maar zich schikt in mijn tempo  ;-)

Laatste stukken gestapt en het zand is nu het nat is best wel zwaar. Maar het is gelukt om met een bijna droog paard thuis te komen. Extra hapje en de wei in bij zijn vrienden. De herfst levert wel hele mooie foto's op:

Zachter en zachter

De laatste tijd is Djarra zo zacht als we samen in de bak rijden. Het begint er eigenlijk al mee dat hij zelf, als ik hem van stal haal, naar de bak loopt in plaats van het terrein af voor een buitenrit.
Dus voor de bak naast de verhoging parkeren om op te stappen is heel vanzelf sprekend volgens hem.

In de bak is hij totaal relaxed. Hij is altijd een diesel geweest die rustig op gang moet komen. Ik neem er de tijd voor en hem volg zijn opstart tempo. Ik nodig hem heel zachtjes uit tot wat meer. Soms begin ik met wat meer stap lengte, soms begin ik met wat meer stelling en buiging, soms begin ik met wat lateraal werk en soms begin ik met wat meer balans op achter.

Je leest het goed er zijn vele wegen die naar Rome leiden. Djarra is degene me mee neemt.

Als we dan zo rustig opstarten voel ik al hoe zacht hij in mijn handen is. Zijn achterbeen zet krachtiger af en er komt steeds meer energie onder me. Twee stapjes achteruit en hij laat zijn rug nog meer los en zakt dieper in mijn hand.

Zijn "oude" verstarring  komt even langs als ik wil aandraven, maar vloeit ook zo weer af. Hij doet zo zijn best. Gaat lekker sjouwen en is super wendbaar en totaal in balans.

Dus als ik zo met hem aan het rijden ben, 's avonds in mistig lamplicht en een volle maan, ben ik helemaal gelukkig.

Veelzijdige Djarra

Djarra is echt super veelzijdig.

Afgelopen maandag heerlijk in de bak gereden. Hij is zo lekker zacht en voorwaards een genot om op hem te rijden.
Dinsdag eerst even in de longeerbak, waar hij ging als de brandweer. Dus na het los draven lekker lang rond gegaan in de galop. Hij liep zo makkelijk.
Toen hij helemaal lekker warm en los was mee genomen naar de bak. Hier hem nog even aan de lange teugel door verzameld en wat ging hij top!

Het is ook heerlijk werken zo 's avonds als er amper iemand op stal is.

Vandaag even heel iets anders. Het is oktober, zonnig en 20 graden! Met een bos vol herfst kleuren.
Voor vandaag stond een "project" gepland. En kunst-zang-paard project.
Beatrijs heeft prachtige "Angel wings" gemaakt van echte veren. Dus we zijn naar het prachtige herfst bos gegaan met Djarra, Zasja, Beatrijs en ik. Djarra kennis laten maken met de grote vleugels die vond hij heel ok. Hij heeft ze helemaal afgesnuffeld. Daarna is Zasja op hem gaan zitten en heeft voorzichtig de vleugels "aan getrokken".  Djarra vond dit ook prima dus even een rondje gewandeld door de blaadjes op een zonneplek te gaan stil staan.

Dus een mooi herfstbos, een schimmel in de zon met daarop een engel met gespreide vleugels.

Er zijn hele mooie foto's gemaakt!

Ze moeten  nog uitgezocht worden, dus hier een voor proefje van de voorbereidingen.

In top vorm

Afgelopen zondag was het aan een stuk door aan het regenen en dat was een voortzetting van de zaterdag. Toen had ik 's morgens nog met droog weer in een droge bak met Djarra kunnen werken

Maar goed als goede endurance vrienden, die niks om regen geven, vragen of je mee gaat op een buitenrit zeg ik ja. Als je lekker aan het rijden bent merk er dan weinig van. We waren met z'n vieren, Djarra en Prestige waren de stabiele factoren. Alleen had Djarra wel een duidelijke mening: op de derde positie rijden was duidelijk niet zijn idee. De door verzamelde krachtpatser moest ik met vooral "zachte hand" op zijn plaats houden. Geen stap verkeerd gezet, maar van mij is dan wel 100 % focus nodig.
Dus toen we ook nog richting huis gingen mocht hij voorop - maar wel in stap, kost 10 meter dan is het ok en heb je geen kind meer aan hem.
De hele rit hebben we in een zeer langzaam draf tempo gereden. Voor Djarra dus super om hem goed verzameld over zijn rug te rijden en hij ging er zelfs heel fijn op ontspannen.

Vandaag, woensdag, met zonnig en lekker weer 's avonds in de bak gereden.
Wat heeft hij echt enorm goed zijn best gedaan. Djarra heeft echt voor zijn doen in de bak super goed gewerkt! In alle gangen heb ik hem lekker los gekregen. Zelfs de galop ging super makkelijk. Hij ging echt top!

APK - Geslaagd

In augustus was Djarra vreselijk gaan hoesten. De klodders wit/geel kwamen uit zijn keel. Hij moest met zijn voorbenen wijd stil staan tijdens de hoestbuien. Dus met kruiden, siroop en homeopathie aan de slag. Hooi voor kuil vervangen. Wel steeds beweging gegeven om de troep eruit te hoesten en hem te helpen weer wat losser zijn lijf te worden. Maar de fysieke inspanning hield ik laag.

Ook meteen een afspraak gemaakt met Eveline Hekkenberg. Normaal laat ik Djarra voor de winter helemaal nakijken om gezond de winter in te gaan. Bij Djarra zijn de longen zijn zwakke plek. Die afspraak maar naar voren gehaald al kon ze pas deze week (half september).

Het mooie was dat Djarra en ik de hoest helemaal hebben kunnen oplossen. Hij net afgelopen weekend weer een normale buitenrit had gelopen, helemaal blij en vol energie.

Dus Eveline begint met het door meten van de longen ... van alle andere organen, van zijn benen, rug, hals. Er is gewoon helemaal niets te vinden! Alles komt terug met super gezond en sterk. Nog wat verder gegaan en ook de chakra's een voor een langs gelopen -  de vijfde (keel en longen) was wat uit balans, maar met wat aandacht was dat zo weer stabiel. Dan ook nog maar even de energielagen langs gelopen - weer de vijfde laag, maar ook hier met wat gerichte aan dacht weer stabiel.

Dan is zo'n consult echt super snel afgerond! Gewoon helemaal gezond en fit, dat komt ze niet heel vaak tegen.  ;-)  

Ook nog even foto's gemaakt om vanuit de iriscopie extra informatie te halen.

Zacht als boter

Weken alleen maar samen fietsen of wandelen, omdat hij zo aan het hoesten was. Hij knapte eindelijk op toen ik een paar dagen op vakantie ging. Hierdoor kon ik hem met een gerust hart overdragen aan de goede zorgen van anderen.

Gisterochtend dus een kleine wandeling gepland om te zien en voelen hoe hij er bij stond. Nou Djarra wou best in gestrekte draf laten zien dat hij fit was! Daarna in volle galop de wei door zonder ook maar één hoest. Heerlijk.

Vandaag dus maar opgezadeld om in de bak te rijden. Wat is hij toch super makkelijk en relaxed tegenwoordig. Opzadelen en weg rijden na een tijd van niets doen is geen enkel probleem ;-)
Hij was ontspannen en boter zacht. Eigenlijk was hij op puur intentie te rijden. Hij zocht mijn hand op en was links en rechts om helemaal los. Vlotte stap en ook wat gedraafd.

Een zeer tevreden paard de wei in geschoven. Nu kan ik echt lekker van mijn zondag middag gaan genieten met een boekje op de bank.

** Dat hij zo makkelijk liep kan natuur heel goed te maken hebben met het feit dat ik nu twee keer  bij een osteopaat ben geweest voor het eerst in mijn leven. Met hardlopen had ik al gemerkt dat ik losser door mijn lijf beweeg en ook meer bewegingsvrijheid heb. Dat zal Djarra ook wel merken.